'Ik weet zeker dat je het goed zult doen in alles wat je probeert.' Afscheidswoorden van John Smith, Senior Barrister's Clerk en mijn baas. Het was januari 1974, een jaar (geven of nemen), tot de dag nadat ik een eerste voorzichtige stap over de drempel van 4 Temple Court had gezet; mijn eerste kennismaking met de wereld van een fulltime baan.

Of JS nu gewoon aardig deed op die ijzige winterdag (toen hadden we eigenlijk seizoenen), ik heb altijd geprobeerd om de verantwoordelijkheid, voelde ik, die erbij kwam te zitten. Mijn andere blijvende herinnering aan die beroemde instelling van opgeleide excellentie was die van een wereld waar boeken net zo belangrijk waren als de mannen en vrouwen die er gebruik van maakten.

Vier decennia en meer zijn verstreken, verschillende carrières zijn gekomen en gegaan, geen, ik moet bekennen, waarbij de wereld betrokken is of creatief schrijven, en hier ben ik, proberend een website te maken die uitsluitend is gericht op het schrijven - de mijne! Vandaar de bekentenis te zijn: 'vol frauduleuze angst'.

Nu ik hier op mijn achtenzestigste zit, troost ik me met de overtuiging dat ik gedurende mijn hele werkzame leven de uitdaging aanging om 'het goed te doen in elke nieuwe onderneming, terwijl ik nooit het toppunt van uitmuntendheid heb bereikt. Ooit de optimist, ik zou graag denken dat mijn beste werkdagen nog voor me liggen ... maar dat is aan jou om te beslissen.

_________________________________________________________________________________________

Ik heb altijd genoten van het bedenken van verhalen en het schrijven van poëzie, maar tot nu toe hield ik het eerste in mijn hoofd en het laatste alleen op kaartjes of brieven, als teken van liefde en genegenheid. Maar toen kwam het coronavirus en samen met talloze anderen waagde ik de sprong. Maar zonder enige creatieve schrijfervaring en zonder familie of vrienden met een schrijfachtergrond om advies te vragen, deed ik wat ik dacht dat het beste was om te beginnen. Ik bezocht mijn plaatselijke bibliotheek en nam een boek van Stephen King mee, over hoe je een roman schrijft.

De inspiratie voor het schrijven van mijn eerste roman kwam van een ander beeld dat mij al sinds mijn tiende bezighoudt. Het nestelde zich daar op de dag dat ik bang achter de voordeur stond te luisteren naar een politieagent die mijn vader vertelde dat mijn moeder was overleden. Wat ik ook ga schrijven (en delen), ik zou graag willen geloven dat niets anders mij meer persoonlijke voldoening zal schenken dan het beeld van mijn moeder te laten herleven door de pagina's van mijn eerste gepubliceerde boek. En mocht je besluiten het te lezen, dan hoop ik oprecht dat wanneer je het einde bereikt, ze je hoofd vult met liefdevolle gedachten, zoals ze de mijne blijft vullen.